آموزش گرامر was و were | چگونه استفاده کنیم؟

فعل «to be» در زبان انگلیسی به دو شکل «was» و «were» برای زمان‌ گذشته استفاده می‌شود. کاربرد was و were بسیار گسترده است و افراد انگلیسی‌زبان در جملات خود با آن‌ها زیاد سروکار دارند. بنابراین، آشنایی با گرامر was و were اهمیت بسیار زیادی دارد. در این آموزش، قصد داریم بدانیم چه زمانی از was و were استفاده می کنیم تا با کاربرد درست آن‌ها در دستور زبان انگلیسی به خوبی آشنا شویم.

اشکال مختلف فعل to be

فعل «to be» در دسته افعال بی‌قاعده قرار می‌گیرد، بنابراین نقش آن در جمله با سایر فعل‌های انگلیسی فرق می‌کند. برای مثال، افعال با قاعده‌ای که برای زمان گذشته ساده به کار می‌روند، با افزودن پسوند «d-» یا «ed-» به انتهای فعل ساخته می‌شوند:

د، مانند «walked» یا «hunted». اما در رابطه با فعل «to be»، برای زمان‌های مختلف از اشکال مختلف آن استفاده می‌شود که به صورت زیر است:

چه زمانی از was و were استفاده می کنیم ؟

همان‌طور که اشاره شد، was و were هر دو شکل گذشته فعل «to be» هستند. اما به دلیل کاربردهای فراوانی که در مباحث گرامری دارند، در برخی موارد زبان‌آموزان در استفاده از آن‌ها دچار سردرگمی می‌شوند. البته بسیاری از افراد انگلیسی‌زبان در مکالمه‌های روزانه خود، was و were را به‌جای هم به کار می‌برند، هرچند از نظر دستور زبان درست نباشد. اما برای یادگیری زبان انگلیسی، بهتر است با کاربردهای آن به شکل صحیح آشنا شویم.

برای این‌که بدانیم چه زمانی از was و were استفاده می کنیم در دسته‌بندی زیر به کاربرد was و were اشاره کرده‌ایم.

• «was» فعل مفرد است و فقط با «I/he/she/it» به کار می‌رود:

I was at the clinic yesterday.

من دیروز در کلینیک بودم.

James was my friend at high school.

«جیمز» دوست من در دبیرستان بود.

(به‌جای ضمایر فاعلی می‌توانیم از اسم نیز استفاده کنیم.)

She was beautiful.

او زیبا بود.

The weather was warmer last summer than it is now.

در تابستان گذشته، هوا گرم‌تر از الآن بود.

• «was» برای جملاتی به کار می‌رود که واقعیت را توصیف می‌کند:

I was angry when he crashed my car.

وقتی با ماشینم تصادف کردم، عصبانی بودم.

Her hair was shorter before.

موهای او قبلاً کوتاه‌تر بود.

He was elected by people.

او توسط مردم انتخاب شد.

• «were» فعل جمع است و برای ضمایر فاعلی «you/we/they» به کار می‌رود:

James and I were friends at high school.

من و «جیم» در دوران دبیرستان [با هم] دوست بودیم.

They were in Russia.

آن‌ها در روسیه بودند.

We were at home.

ما در خانه بودیم.

• از «were» برای بیان موقعیت‌های خیالی یا غیرواقعی نیز می‌توانیم استفاده کنیم. در این حالت فعل به صورت «وجه التزامی» (Subjunctive Mood) به کار می‌رود:

I wish I were taller.

کاش قدم بلندتر بود.

(در این مثال، گوینده آرزو می‌کند که قدش بلندتر از چیزی باشد که در واقعیت هست.)

If you were you, I wouldn’t go there.

اگر جای تو بودم، به آنجا نمی‌رفتم.

(در این مثال نیز گوینده از موضوعی غیرواقعی صحبت می‌کند.)

I still remember our wedding as if it were yesterday.

من هنوز عروسی‌مان را به یاد می‌آورم، انگار همین دیروز بود.

توضیح گرامر was و were

فعل «was» گذشته فعل «am/is» و فعل «were» گذشته فعل «are» است.

از «was» در موارد زیر استفاده می‌کنیم:

• با اسامی مفرد:

The test was really easy.

امتحان واقعاً ساده بود.

• با ضمیر اول‌شخص مفرد:

I was watching TV when you called.

وقتی تو زنگ زدی، من داشتم تلویزیون تماشا می‌کردم.

• با ضمایر سوم‌شخص مفرد:

It was very nice to see you at the party last night.

از دیدنت در مهمانی دیشب خیلی خوشحال شدم.

He was very tired when he came back home.

وقتی به خانه برگشت خیلی خسته بود.

She wasn’t home last night.

او دیشب در خانه نبود.

• با ضمایر نامعین مفرد (everybody, anybody, somebody, everyone, anything, everything, something): 

Everyone was so kind and helpful.

همه مهربان و یاری‌دهنده بودند.

• با ضمایر قابل‌شمارش مفرد:

Well, one was able to get away.

خب، یک نفر توانست فرار کند (قسر در برود).

• با ضمایر غیر قابل‌شمارش مانند «enough/little/less»:

Little was known about the life of Edward Smith.

درباره زندگی «ادوارد اسمیت» اطلاعاتی وجود ندارد.

از «were» در موارد زیر استفاده می‌کنیم:

• با ضمیر دوم‌شخص مفرد و جمع:

Were you happy with the results?

از نتایج راضی بودی؟

• با ضمیر اول‌شخص جمع:

We were tired of waiting, so we left.

ما از انتظار خسته شده بودیم، برای همین رفتیم.

• با ضمیر سوم‌شخص جمع:

They were so rude to that poor guy.

آن‌ها با آن مرد فقیر خیلی بی‌ادب بودند.

• با ضمایر نامعین جمع:

Both were lovely!

هر دو دوست‌داشتنی بودند!

• با ضمایر قابل‌شمارش جمع:

Many were against it.

عده زیادی مخالف آن بودند.

• با وجه التزامی فعل» (Subjunctive Mood) برای توصیف حالتی غیرواقعی یا فرضی:

If I were the President of the United States, I’d give homes to all people living on the street.

اگر رئیس‌جمهور آمریکا بودم، به همه مردمی که در خیابان زندگی ‌می‌کنند، خانه می‌دادم.

(در این جمله گوینده از شرایطی صحبت می‌کند که در واقعیت تقریباً غیرممکن است.)

I wish I were in New York!

ای کاش الآن در نیویورک بودم!

(در این جمله، گوینده شرایطی غیرواقعی را آرزو می‌کند.)

I’d be a model if I were taller!

اگر قدم بلندتر بود، مدل می‌شدم.

(قد گوینده بلندتر نیست، در نتیجه نمی‌تواند مدل شود.)